منظور از رشد اجتماعي اين است که فرد بتواند به راحتي با ديگران ارتباط برقرار کند و رشد و نمو لازم را براي برقراري روابط اجتماعي به دست آورد .بسياري از روانشناسان و جامعه شناسان معتقدند تجاربي که کودک در سالهاي اوليه زندگي در محيط خانواده به دست مياورد زيربناي شخصيت و رفتارهاي بعدي او را شکل ميدهد خانواده در شکل گيري انديشه ها -گرايشها - تمايلات - عادتهاي اجتماعي کودک نقش مهمي دارد
مواردي که در خانواده موجب رشد اجتماعي کودک ميشود شامل موارد زير است :
1-احساس آرامش و امنيت .کودک بايد در خانواده مورد محبت قرار گيرد و احساس امنيت و ارامش کند وقتي مورد محبت قرار گيرد روابط اجتماعي اش تقويت ميشود اما اگر محيط خانواده کودک همراه با ترس و اضطراب باشد کودک احساس حقارت و تنفر کرده و فردي کينه توز و بدبين به بار مي آيد و در روابط اجتماعي دچار ضعف وشکست ميشود
2-کودک بايد بتواند در محيط خانواده استعداد و توانايي هايش را پرورش دهد که اين کار به وسيله بازي -شرکت در تجارب اعضاي خانواده امکان پذير است و همچنين با تشويق از طرف والدين ميتوانند محيط مناسبي را بوجود آورند
3-خانواده نبايد به خاطر عدم توانايي کودک در انجام برخي امور کودک را مورد سرزنش و بازخواست قرار دهد زيرا موجب ميشود کودک در لياقت و توانايي خود شک کند و يا احساس حقارت کند و يا مايوس شود دادن مسوليت بيش از توانايي کودک نه تنها آنان را مرد و زنهاي قدرتمندي نخواهد ساخت بلکه آنان را موجوداتي مايوس و در هم شکسته خواهد ساخت
4-کودک در سالهاي اوليه زندگي تمايل زيادي دارد که ابراز وجود کند و توجه والدين و ساير اطرافيانش را به توانايي ها و استعدادهاي خود جلب کند از اين رو والدين بايد به اين مسله توجه کنند و کارهاي فرزند خود را به ديد حقارت نبينند
5-خانواده نخستين مرکز يادگيري است . احترام به حقوق ديگران - داشتن خصلتهاي نيکو يا زشت -اساس بسياري از باورهاي کودک و. در محيط خانواده ياد ميگيرد
6-رشد استقلال و اعتماد به نفس کودک .کودک بتواند آنچه را که در توان دارد آزادانه انجام دهد .اگر بزرگسالان انتظارات بي جا و بيش از حد توانايي کودک داشته و اجازه فعاليت .تجربه اندوزي.جست و جو و کنجکاوي را به کودک ندهند کودک اعتماد به نفس به دست نمي آورد و خانواده بايد نقش مهمي به عنوان الگو براي کودک بازي کنند و الگو و سرمشق خوبي براي کودک باشند
7-طرز رفتار والدين در رشد و تربيت اجتماعي کودک بسيار موثر است اگر والدين مدام با هم مشاجره کنند و بحث از طلاق و جدايي بزنند به رشد اجتماعي کودک لطمه وارد ميکند و موجب اضطراب و دلهره در کودک ميشود و در آينده ممکن است زمينه انحراف و بزهکاري اجتماعي را در کودک فراهم کند
8-رشد کودک بايد همراه با توانايي هاش متناسب باشد و از کودکي به کودک ديگر فرق ميکند متاسفانه اغلب والدين به سن شناسنامه اي کودک توجه ميکنند و انتظار دارند توانايي هاش را نشان دهد (مثل کودک هم سن و سال خودش ) اما به شرايط روحي و عاطفي و اجتماعي تاثير در توانايي کودک توجه نميکنند
9-گفتار و کردار والدين نيز نقش مهمي دارد وقتي والديني که زياد حرف ميزنند و کمتر عمل ميکنند و وعده و وعيد ميدهند و عمل نميکنند کودکان نيز مشاهده ميکنند و ياد ميگيرند اين کودکان در گفتار و عمل خود قاطع و صادق نيستند و به تزل روحي و عدم تصميم گيري و انحراف در گفتار و عمل دچار ميشوند
درباره این سایت