هدف مردم از دعا کردن چيه؟!

اکثر افراد خواسته شون از خدا و مذهب و سيروسلوک، فقط حاجت گرفتن براي موارد مادي و دنياييه. اگر صلواتي ميفرستن فورا منتظر شکافته شدن سقف اتاقن تا ببين فرشته اي ظاهر ميشه يا نه!  2 رکعت نمازي اگر ميخونن طلبکار زمين و زمان ميشن. البته اين روش مربوط به دهه چهل و پنجاهي هاست . جووناي امروزي صلوات نفرستاده و نماز نخونده هم طلبکارن. طلبکار خدا، زمين و زمان، مردم، و همه. 

هم اينا اشتباه ميکنن هم اونا.

پس چه افرادي اشتباه نمي کنن؟!

افرادي که بدون خواستن حاجت، شاکر خدان. اسم خدا که مياد لبخند ميزنن. به همين سادگي. داد نيمزنن. اخم نميکنن. فحش نميدن. در حال فدم زدن باهاش حرف ميزنن و به يادشن. ظهر و صبح تو خيابون و ماشين و . باهاش حرف ميزنن. توي خونه، محل کار، مهموني  

شب از خواب نازشون بيدار ميشن با خداشون نيايش مي کنن. وقتي همه خوابن و هيشکي نيس ببينتشون. از سحر تا صبح کلي وقته. ربطي به نماز خوندن هم نداره و همين که با خدا حرف بزني و شاکرش باشي کافيه. به عظمتش پي ببري. صداش بزني. دوسش داشته باشي و من شرط مي بندم غيرممکنه کسي اون موقع بدون اين که عاشق خدا باشه بيدار بشه تا صبح بيدار بمونه. فارسي و عربيش زياد فرقي نداره. شعر بخونه از حافظ چه بهتر. دعا کنه چه عالي. قدم بزنه. شاکر باشه برا همه چيز. برا همه دعا کنه. همه رو ببخشه. اگه در طول روز ديروزش چيزي دريافت کرده از خدا، شاکرش باشه و شکرگزاري کنه. اگر هم عنايتي بهش نشده بازم شاکر باشه و بگه خدايا شکرت بخاطر همه چيز.

کمال ما انسان ها در سپاسگزاري و شاکر بودن نمايان ميشه و عدم شکرگزاري، باعث عدم شکوفايي کمالات انساني ميشه. خدا و انسان هاي بزرگ، هيچ کدوم نيازي به تشکر ندارن و خنده دار به نظر ميرسه فردي که سال ها رياضت کشيده و مرارت ها ديده و سختي ها تحمل کرده، منتظر يه تشکر خشک و خالي از طرف مردم باشه! اگه انقدر به شکرگزاري سفارش شده حتما دليلي داشته و اون دليل چيزي نيست جز رشد و تعالي خود انسان در هر مکتب و سيستمي که باشه.